Litsa Zarifi
Πάντα ταυτίζω τα παιδικά μου χρόνια και τα γενέθλια μου με το ροζ χρώμα.
Και φυσικά να ανακατεύομαι στη κουζίνα να ρωτάω, “Μαμά έτοιμα;”
“Ναι ναι απαντούσε η μαμά, άντε πηγαίνετε να φουσκώσετε τα μπαλόνια και γεμίστε τα μπολ με γαριδάκια.”
Πάντα φουσκώναμε τα μπαλόνια με την αδερφή μου και μας τα έδενε καθώς ετοιμάζαμε το μπουφέ με γαριδάκια, τυροπιτάκια, αναψυκτικά, μπόμπα, σπιτικό παστίτσιο και το ελληνικό all time classic φαγητό της μαμάς τα κεφτεδάκια και άλλα καλούδια της και περιμέναμε με ανυπομονησία την τούρτα της με τη σοκολάτα και σαντιγί της στιγμής. Και φυσικά αμύγδαλο φιλέ και κερασάκια(όσα απόμεναν φυσικά γιατί εξαφανίζονταν στη στιγμή 😀).
Ήταν η πιο μαγική μου στιγμή. Περίμενα πως και πως αυτή τη μέρα. Την ονειρευόμουν όλη νύχτα!
“Όλα έτοιμα! Πήγαινε να φορέσεις το καινούργιο ροζ φόρεμα για να ανοίξεις στους φίλους σου!”
Και πέρασαν τα χρόνια και ήρθε το τώρα.
Με τις ίδιες γλυκές αναμνήσεις, κρατώντας τες ερμητικά κλειστά μαζί με τις μυρωδιές της σε ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς μου συναντώ αυτά τα παιδικά χρόνια του γιου μου.
Μαζί του..💗
Μαζί σας… 💗
Να μοιράζομαι την πρώτη τούρτα του όχι με γαριδάκια και τυροπιτάκια αλλά με σπιτικές χωρίς γαλακτοκομικά συνταγές και καταφέρνοντας το απροσδόκητο. Σπιτική τούρτα σαν του ζαχαροπλαστείου ή όπως τότε της μαμάς με ζαχαρόπαστα και μη.
Και συνεχίζω σήμερα δημιουργώντας ακόμα και για όσο μπορώ υγιεινές συνταγές για παιδιά και μη, με αλλεργίες αλλά και για άτομα με δυσανεξίες ή αυτοάνοσα ή ακόμα για αυτούς που ζουν επιλέγοντας μια υγιεινή, διαφορετική διατροφή.
Άρα; Τα όνειρα δε τελειώνουν ποτέ!